Afgelopen zaterdag 9 september was het zover: De 12de Elfstedentocht op skeelers vanaf IJsclub “De Polder” in Bantega. Albert Jan Rasker, Alex Room, Arjan van Dalen en ondergetekende durfden het aan om samen met bijna 140 andere skeeleraars uit binnen- en buitenland deze ‘Tocht der Tochten’ te gaan rijden.
In Bantega hadden we het geluk een fijne overnachting te hebben op de zolder van een ouderwetse Friese boerderij bij zeer hartelijke mensen die ons zeer gastvrij onthaalden. ‘s-Ochtends evengoed om half vijf op, waar ook een heerlijk en overvloedig ontbijt op ons stond te wachten. Om 6 uur reden we op de skeelers weg uit Bantega. Het was toen nog pikdonker.
Ook de eerste uren zouden we nog weinig zon zien. We reden met sfeervolle mistflarden, witte wieven, door het Friese landschap rond Sloten en Stavoren. Bij deze 2de stad hadden we na 40 km ook de eerste pauze. Langzamerhand merkten we daarna ook meer van het beruchte Elfstedenasfalt: de klinkers die in elke dorpje en plaatsje liggen en waar je ‘heerlijk’ overheen stuitert en de spieren weer lostrillen. In Bartlehiem was het klimmen over de bekende houten brug waar de schaatsers anders onderdoor gaan. Tot Dokkum was het allemaal nog redelijk asfalt. Maar van Dokkum weer terug naar Bartlehiem kwam het zogeheten ‘werkasfalt’. Ook de temperatuur begon aardig op te lopen. Rond drie uur was het denk ik zo’n 27 graden met weinig wind. Veel drinken was dus het devies. Gelukkig hadden we zo ongeveer nu elke 30 km een stop om bij te tanken. De verzorging was uitgebreid en top. Ook was er bij het Elfstedenmonument de zogeheten ‘Tegeltjesbrug’ gelegenheid om te zwemmen, wat preies op het goede moment kwam voor sommigen. Ik zelf ben meer een landdier, dus dat heb ik aan anderen gelaten.
Onderweg werd vanuit de wagen voorop Whatsapp berichtjes van vrienden en familie voorgelezen om de moed er in te houden. Ik heb geloof ik nog 11 ijsbolletjes tegoed :-). Verder natuurlijk de hele dag door muziek erbij. Eigenlijk is het dus een skateparade, maar dan langer en wat vlotter dan, bijvoorbeeld, een doorsnee 033Skate.
Bij de laatste stop hadden we nog het nodige applaus van volgers. Wat erg welkom en was om het moreel hoog te houden in de laatste kilometers. De aankomst was helemáál te gek: een haag van applaus bij binnenkomst in Bantega. We hebben hem alle vier goed uitgereden. Sowieso wist de overgrote meerderheid van de deelnemers hem uit te rijden. Zelfs enkelen die een stevige omhelzing met het asfalt beleefden reden hem uit. Zelf kreeg ik toch weer last van mijn enkelbanden die ik eerder in het seizoen had geblesseerd. Met daarbij ook nog een vette blaar. Best pijnlijk. Gelukkig boden een paar uit voorzorg meegenomen hoger gesloten skates verlichting. Samen met wat een lik ontstekingsremmer. De spieren hielden het wonderwel goed: die hadden nog wel langer door gekund.
Al met al was het een fantastische ervaring. Voor mij was het de eerste Elfstedentocht die ik mocht beleven. En ik denk dat het zeker niet de laatste was! Over twee jaar is de volgende kans om de Elfstedentocht op inline skates te rijden vanuit Bantega.
Voor nieuwsgierigen: Kijk vooral de aftermovie van Gerard Op ’t Ende om een hele goede indruk te krijgen van deze belevenis. Jan-Bart Laan
